De aanstormende jeugd in de persoon van Thomas Berghuis werd in ronde 8 van de interne competitie van de schaakvereniging Borne abrupt tot stilstand gebracht door de gevestigde orde in de persoon van Norbert Waanders, die met zijn winst de koppositie verstevigde. Door een paardruil gaf Thomas de halfopen b-lijn aan Norbert die druk zette op b2 met een toren en een loper. Door een loper naar b3 te spelen probeerde Thomas de druk te verlichten, maar met zijn a-pion wist Norbert de loper op te sluiten en uiteindelijk ook te winnen. De compensatie in de vorm van enkele pionnen was voor Thomas onvoldoende. Paul Formanoij nam teveel risico in de opening en verloor een pion tegen John Leerentveld. Lang bleef dit voordeel voor John gehandhaafd, maar in het toreneindspel liet die toch de nodige steekjes vallen. Paul wist de spannende partij nog te kantelen en kon een niet meer verwacht vol punt noteren. Cor van Bree liet in een stevige positie met wachtzetten het initiatief aan zijn tegenstander Lex Griffioen die niet goed zag hoe hij er door moest komen. De aanval die Lex uiteindelijk opzette werd goed opgevangen door Cor die op het juiste moment actief werd met een breekzet in het centrum. Even later bood Cor remise aan in een positie waar Lex min of meer gedwongen was om af te wikkelen naar een weinig perspectief biedend, iets slechter staand eindspel. Na lang nadenken ging Lex akkoord. Gerard Boersma kreeg een prima stelling tegen Henk Eillert die weinig ruimte had en een flinke ontwikkelingsachterstand. Gerard verzuimde echter door te drukken en liet tot overmaat van https://www.viagrasansordonnancefr.com/ou-acheter-du-viagra/ ramp na een blunder zijn loper opsluiten, waardoor Henk met de schrik vrij kwam. Een verdiend punt kon je dit niet echt noemen, maar de clubkampioen was hard toe aan zo’n meevaller. Tonnie Droste kwam geweldig uit de opening tegen Clemens Fransen, won de ene na de andere pion, maar liet even later zomaar zijn dame instaan. Clemens nam dit cadeautje in Sinterklaastijd uiteraard graag aan en Tonnie gaf meteen op. Guus Nolte en Jos de Vries kwamen remise overeen in een iets betere stelling voor Guus. Ook remise werd het tussen Frits van Dorp en Hans Kroeze. Hans won een kwaliteit, maar zag zich later genoodzaakt om die weer terug te geven. Zijn pion voorsprong bleek in het toreneindspel onvoldoende voor de winst. Freek Wentink kreeg een stevige koningsaanval tegen Johan Alberts en besloot de partij met een overtuigend mat.
In ronde 9 beging Lex Griffioen een onnauwkeurigheid in de opening tegen Norbert Waanders. Dit leidde al snel tot een stelling waar weinig perspectief in zat. De remise die Norbert al na negen zetten aanbood werd dan ook geaccepteerd. Frans Veltkamp kwam na een wat ongebruikelijke opening een vrij gezonde pion voor tegen Paul Formanoij. Langzaam maar zeker ontwikkelde die wat tegenspel met een dreigende pionnenstorm, maar voordat deze tot stand kwam werd al tot remise besloten. Ben ten Dam leek lang goede papieren te hebben tegen Johan Alberts met een gedekte vrijpion in het centrum, maar nadat de stelling werd geopend kwam hij toch wat in de problemen omdat andere pionnen zwak werden. Ook hier werd uit voorzorg de vrede getekend. Freek Wentink kwam een pion voor tegen Hans Kroeze, maar maakte een gatenkaas van zijn koningsstelling. Nu kwam Hans een pion voor en leek te gaan winnen, maar opnieuw kantelde de stelling want Hans blunderde en gaf een toren cadeau. Met een sterke pionzet trok Freek deze partij uiteindelijk over de streep. Wim Arns had een lange partij tegen Guus Nolte, waarin hij zijn overwicht in het centrum steeds verder uitbouwde. http://www.cialispharmaciefr24.com/cialis-quand-le-prendre/ Guus zag dat zijn stukken steeds verder werden teruggedrongen en na een cruciaal pionverlies op c7 stortte zijn stelling ineen. Hij liep zelfs mat. De pion voorsprong van Theo Heeregrave tegen Joop Naatje zag er aanvankelijk wat wankel uit, want Joop kreeg aardig tegenspel en maakte het Theo zeer moeilijk. Langzamerhand wist Theo zich toch knap onder de druk uit te spelen en door flink stukken te ruilen af te wikkelen naar een gewonnen eindspel.