Clubkampioen Norbert Waanders nam in ronde 16 van de clubcompetitie van Schaakvereniging Borne het inititatief tegen Wim Arns en liet dat niet meer los. Al snel groeiden de vele dreigingen Wim boven het hoofd en moest hij de koning omleggen. Erik Witteveen pakte in zijn partij tegen Paul Formanoij een toren vast, maar de geplande zet bleek niet te kunnen. Na een (in zo’n geval verplichte) andere zet met de toren verloor hij een pion. In het spannende paardtegenlopereindspel kreeg Erik nog goede remisekansen, maar na een verkeerde koningszet moest hij toch de winst aan Paul laten. Hans Kroeze had een toren en enkele pionnen tegen twee lichte stukken in zijn partij tegen Henk Eillert. Belangrijker dan de materiaalverhouding waren de dreigingen tegen de koning van Henk. Die had een vluchtveld na een schaakje van Hans, maar Henk zag het niet en gaf onder tijdsdruk een vol stuk cadeau. Hiermee was de winst voor Hans geen probleem meer, terwijl het zonder die stukwinst nog een behoorlijk lastige klus zou zijn geworden om de partij over de streep te trekken. Dezelfde materiaalverhouding (toren plus pionnen tegen twee stukken) kwam op het bord bij Theo Heeregrave tegen Rik Veldhuis, maar die besloten er al snel remise van te maken. Cor van Bree kwam een pionnetje voor tegen Freek Wentink. Dit leverde Cor naderhand een vrije a-pion op en die bleek voor Freek niet meer tegen te houden. Ton Droste won het ongelijkelopereindspel van Clemens Fransen door met zijn koning in de vijandelijke stelling te infiltreren en daar de nodige schade aan te richten. Clemens had daarop geen afdoende antwoord. Johan Alberts en Gerard Boersma hielden een tijd elkaar in evenwicht, maar toen Johan de kans kreeg een stuk te winnen was de partij ineens uit. Guus Nolte liet na een slechte torenzet Thomas Berghuis met twee paarden binnenkomen in zijn stelling. Hierna kon Guus het inslaan op f2 van Thomas niet meer voorkomen en na nog een matig vervolg stortte zijn stelling als een kaartenhuis in elkaar.
Ronde 17 kende ondanks een zaal vol schakers slechts twee competitiepartijen vanwege een externe wedstrijd van Borne 2 en partijen die voor Borne 1 en de beker vooruitgespeeld werden. Gerard Boersma offerde een pion tegen Guus Nolte en kreeg een sterke dreiging over de open e-lijn tegen de zwarte koning. Omdat hij zijn kansen echter niet goed waarnam kon Guus een tegenactie opzetten met een dubbele matdreiging. Slechts een hiervan werd door Gerard tenietgedaan, de andere werd door Guus dankbaar benut. Via een tussenschaakje had Gerard zich nog tegen beide matdreigingen kunnen verdedigen, maar dan was het vervolg ook een moeizaam verhaal geworden. Nu was dus het mat in één. Joop Naatje liet zich een belangrijke centrumpion afsnoepen door Cor van Bree die vervolgens een mooi paard op g6 kon posteren midden in de zwarte stelling. Na een tweede pionverlies ging het voor Joop van kwaad tot erger. Met een niet alledaagse vork won Cor een hele toren en was de partij uit. Joop speelde nog een tijd door (dat hij niet zo vroeg thuis mocht komen van zijn vrouw was natuurlijk een aardige smoes), maar hij bleef kansloos. Na een zeer matige seizoenstart begint Cor met een fraaie serie winstpartijen zijn normale vorm weer te benaderen. De top tien is weer in zicht.