Het nieuwe seizoen is voor schaakvereniging Borne gestart op een nieuwe locatie, gelegen naast de vorige locatie. Vanaf heden wordt er niet meer geschaakt in ‘De Spil’, maar in ‘De Wiekslag’. Het is even wennen, maar de zaal is inmiddels mooi aangekleed en de sfeer is prima.
In de eerste ronde behaalde John Leerentveld een vrij gemakkelijke overwinning op Frans Veltkamp die de opening iets te passief aanpakte. Na tegengestelde rochades kon John een sterke koningsaanval opzetten die hem uiteindelijk damewinst opleverde. Henk Eillert die een abonnement heeft op lange partijen kwam ditmaal met een vlotte winstpartij tegen Erik Witteveen. Peter Levink, na jaren weer terug op de club, liet zien het schaken niet verleerd te zijn. Hij zette Ben ten Dam flink onder druk, maar deze wist via een stukoffer nog te ontsnappen naar remise. Freek Wentink kwam al snel een stuk voor, maar moest naderhand toch buigen voor de aanval van Hans Kroeze op zijn koningsstelling, het handelsmerk van Hans. Ton Droste won een kwaliteit tegen Guus Nolte, maar die had daarvoor positionele compensatie en wel zoveel dat Ton wat later remise aanbood. Dit werd geaccepteerd. Clemens Fransen kreeg tegen Jos de Vries kansen over beide vleugels. Op den duur kon Jos, die kampte met een slechte loper, deze dreigingen niet meer opvangen en dus moest hij opgeven. Willem Venerius won enkele pionnen tegen Martin Pitt en kreeg ook nog een sterke aanval die hem nog meer materiaal en dus de partij opleverde. Gerard Boersma had zijn stukken gericht op de koningsstelling van Joop Naatje die zich meer bezig hield op de andere vleugel. Dat leek Gerard een mooi moment voor een stukoffer, maar zijn aanval sloeg niet door. Toen hij in een later stadium ook nog een toren moest inleveren was het pleit in het voordeel van Joop beslecht.
Clubkampioen Norbert Waanders kon in ronde 2 de goede verdediging van John Leerentveld niet kraken, zodat er een terechte remise uitrolde. Lex Griffioen bediende zich tegen Jos Muller van een wat dubieus zijvariantje waarin hij zichzelf vrijwillig met een geïsoleerde dubbelpion opzadelde. Jos vreesde (een beetje ten onrechte) de voorbereiding van Lex en liet het niet op de ingewikkelde hoofdvariant aankomen. Gaandeweg kreeg Lex voordeel door een onaantastbaar paard op veld d5. Met een aardig torenoffer wist hij vervolgens de partij te beslissen. Willem Venerius raakte een stuk kwijt aan Ben ten Dam door niet goed te rekenen en dat extra paard bezorgde Ben later de winst. Willem kon mat of dameverlies niet meer voorkomen. Clemens Fransen kwam met een stuk en een zwik pionnen voorsprong huizenhoog gewonnen te staan tegen Joop Naatje. Vervolgens gaf hij zijn stuk voorsprong zomaar weer weg en liet hij Joop ook nog eens infiltreren in zijn koningsstelling. Die zag zijn kans schoon en na nog enkele fouten van Clemens won Joop zelfs nog de partij. Ook Ton Droste stond straal gewonnen tegen Freek Wentink in een toreneindspel met twee verbonden vrijpionnen. Door te snel spel gaf hij Freek tegenkansen en die wist zowaar nog te ontsnappen met een benauwde remise. Jos de Vries raakte eerst in het centrum een belangrijke pion kwijt en deed daar later nog een gratis toren bij tegen Guus Nolte. Dit was uiteraard teveel van het goede en dus moest Jos de partij opgeven.