In de derde ronde van de schaakcompetitie van de SV Borne was de zaal met 11 partijen flink bezet. Ben ten Dam hield clubkampioen Norbert Waanders netjes op remise, zodat Paul Formanoij met een stevige winst (hij won tegen John Leerentveld een drietal pionnen en ook nog een stuk) de koppositie kon overnemen. De traditionele koningsaanval van Hans Kroeze sloeg tegen Henk Eillert niet door. Onderweg verloor Hans ook nog stuk in een partij vol met penningen. De kans die Henk daarna kreeg op een grootscheepse afruil werd benut, waarna hij met gemak zijn voordeel kon verzilveren. Peter Levink behaalde een verdienstelijke remise tegen Rik Veldhuis die naar eigen zeggen te vroeg met zijn aanval was begonnen. Willem Venerius kwam een stuk voor tegen Guus Nolte die zich daarna nog een tijdlang goed verweerde, maar uiteindelijk moest capituleren. Cor van Bree won in een soort van rapid-schaak (45 zeer snel gespeelde zetten) van Ton Droste die in slechtere stelling Cor mat dacht te zetten, maar daarbij een verdedigend paard over het hoofd zag. Dit kostte de toren en de partij. Jos Muller en Wim Arns speelden een boeiende partij. Jos viel aan op de koningsvleugel, Wim had tegenkansen op de damevleugel als hij de aanval van Jos kon opvangen. Helaas zag hij een fraai mat in twee over het hoofd dat Jos ineens de winst opleverde. Freek Wentink kwam tegen Frits van Dorp op een flinke achterstand in materiaal, maar won alsnog na enkele fouten van Frits. Gert Nijhuis, een enthousiast nieuw lid, had een week eerder in enkele oefenpartijtjes de vloer aangeveegd met Gerard Boersma, maar in de officiële partij ging nu de winst toch naar Gerard. Ook Frans Veltkamp kwam tot winst en wel tegen Henk Dijkhuis. Martin Pitt stond straal gewonnen tegen Jos de Vries, maar bood remise aan. Jos bedacht zich uiteraard geen twee keer en accepteerde het aanbod.
In ronde vier meldde zich nog een tweetal (mogelijk) nieuwe leden voor de club: Nicole Moss die (ditmaal nog) haar meerdere moest erkennen in Guus Nolte en Thijs Mangelsdorf die zeer goede winstkansen kreeg tegen Freek Wentink. Helaas voor hem ontpopte Freek zich (wederom) als ontsnappingskunstenaar en dus werd het nog remise. De andere nieuwkomer, Gert Nijhuis kon ook in zijn tweede partij op de club nog geen resultaat boeken. Hij verloor van Erik Witteveen. Even terzijde: als de ledenaanwas zo doorzet mag de SV Borne straks misschien alweer naar een nieuwe locatie gaan uitkijken!! Ben ten Dam zag dat hij een paard weggaf tegen Paul Formanoij en bood nog snel remise aan. Het duurde even voor Paul de stukwinst zag, maar toen was de partij ook snel uit. Henk Eillert had geen probleem met Joop Naatje en hetzelfde leek te gelden voor Wim Arns in zijn partij tegen Henk Dijkhuis. Maar deze had met een toren en een stuk achterstand Wim nog kunnen dwingen tot een dameoffer, waarna het nog spannend geworden zou zijn. Henk zag het niet en verloor dus snel. Hans Kroeze dacht een stuk te winnen met een dameoffer tegen John Leerentveld, maar het offer was incorrect, omdat John de dame op twee manieren kon nemen, waarbij de tweede manier dodelijk was. Ton Droste deed teveel pionzetten tegen Jos Muller en kreeg een flinke ontwikkelingsachterstand. Dit werd door Jos vakkundig omgezet in stuk- en partijwinst. De partijen Theo Heeregrave tegen Frans Veltkamp en Clemens Fransen tegen Gerard Boersma waren zeer onderhoudend, maar eindigden wel in remise. Ook zeer boeiend was de partij van Willem Venerius tegen Cor van Bree. Willem zette een geweldige aanval op en Cor had alle moeite om die het hoofd te bieden. Net nadat de aanval was afgeslagen en Cor zelfs op voordeel kwam maakte hij een fout, zodat de winst alsnog naar Willem ging.