Almelo 2 – Herikon bv / Borne 1

Nog puntloos na ronde 1 gingen we op weg naar Almelo om punten te scoren.

Dit lukt ons helaas niet en we verloren nipt met 4,5 – 3,5.

Han speelde aan bord 1 met wit tegen de sterkste speler van Almelo: Manfred Lukas.

“Ik had gehoord dat mijn tegenstander een sterke speler is. Ik heb eens
gegoogeld en inderdaad had hij al eens een rating van boven de 2100 gehad.
Dus besloot ik vooraf om voor een heel gedegen speelwijze te kiezen en geen
overantwoorde risico's te nemen. Op de tiende zet had ik echter al een licht
overwicht doordat mijn tegenstander zijn paard van f6 terugspeelde naar g8.
Vervolgens speelde hij hetzelfde paard ook nog via e7 naar c8. Het zag er
allemaal een beetje omslachtig uit maar de zwarte stelling was wel heel
solide. Omdat zwart geen stukken meer op zijn koningsvleugel had staan zocht
ik naar mogelijkheden om daar aan te vallen, maar ik kon geen concrete
varianten ontdekken die me het gevoel gaven dat ze kansrijk waren.
Tegelijkertijd had ik ook de kans om te tripleren op de c lijn, maar dat
leidde uiteindelijk alleen maar tot ruil van de zware stukken zonder dat dat
mij een duidelijk voordeel verschafte. Het gaf mij het gevoel dat ik
weliswaar wat tempowinst had geboekt en wat meer ruimte had, maar dat op
termijn de zwarte stelling mogelijk structureel wat beter zou blijken te
zijn. Dus besloot ik op de twintigste zet het remiseaanbod van Manfred aan
te nemen. Analyse achteraf met Fritz wees uit dat ik weliswaar een
stellingvoordeel had van ongeveer 0.4, maar bij uitdieping van de varianten
liep dat voordeeltje bij goed spel van beide kanten telkens terug naar 0.1
of 0.15.  Met speculatief spel had ik mogelijk nog wat kunnen forceren, maar
dat had ook als een boemerang kunnen werken.”

Lex speelde aan bord 2 met zwart en moest tegen Bert-Steffen Visser.

Hij vertelt iets over zijn partij:

“Resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst, maar B. S.
Visser is niet mijn favoriete tegenstander. Hij kent veel openingen, speelt
vrij gedegen en heeft veel tijdnood-ervaring. De onderlinge score is
ongeveer gelijk.
Een dame-gambiet ontaardde al snel in een vervelende manoeuvreerpartij op
zoek naar een klein voordeeltje voor wit of zwart. Pas nadat het
zenuwen-blokje pionnen op c4, d4, c5, d5 eindelijk werd opgeruimd, kwam er
iets tekening in de strijd. Zwart kreeg de c-lijn in bezit, maar wit had een
goede loper tegen zwart een slechte.
De c-lijn bleek minder veelbelovend dan ik had ingeschat. Op den duur zou
wit deze zelfs kunnen betwisten, waarna een slechterstaand eindspel zou
ontstaan met een lastige passieve verdediging. Omdat er ook enkele geniepige
dreigingen in de stelling bleken te zitten in wits voordeel, bood ik remise
aan, nu de zwarte compensatie nog duidelijk aanwezig was. Wit ging akkoord,
al dacht hij ook ietsje beter te staan. In de analyse achteraf bleek de
stelling toch nog vrij gelijk te zijn.”

Patrick speelde (met wit) een goede partij aan bord 3.

Via een voorzichtige Reti-Opening (Konings-Indisch in de voorhand)kwam hij
terecht in zijn "lievelingsvariant" met welbekend plan.
Patrick wilde met zijn paarden via de velden d5 en/of f5 binnenkomen. Om dit te
voorkomen koos Wouter voor paardenruil waarbij hij een lelijke geïsoleerde
dubbelpion kreeg. In plaats van er één te willen winnen zocht Patrick de aanval,
waarbij zwart eerst z'n sterke loper tegen Patrick’s andere paard moest ruilen en
hij vervolgens in een voor hem moeilijke stelling een toren weg blunderde;
1-0

Sjaak (aan bord 4 met zwart) was als eerste klaar.

Sjaak Piest(rechts) tegen Etien Alssema

Hij doet zijn verhaal:

Deze partij koos ik voor het mij inmiddels vertrouwde Zwarte-Leeuw-systeem, wat mij steeds beter begint te liggen. Dit keer werd de tegenstander verleid tot een vroege paard-uitval, die weliswaar gevaarlijk oogt, maar wat zwart toch goede tegenkansen biedt.

Na 6 zetten kon wit met het verrassende offer 7. Pe6 (!)

een kwaliteit winnen, maar daar maakte ik me geen zorgen over, omdat de stelling na 7. …, fxe6, 8.Lxh6, Pb6, 9.Lxg7, Pxc4, 10.Lxh8, Kd7, 11.b3, Pb6, 12 Lg7, Dg8, 13. Lh6, Dxg2

mij voldoende tegenkansen biedt. Na 14.Tf1 kan ik op e4 slaan, en ook pion h2 gaat zeer waarschijnlijk verloren. Waarschijnlijk kan wit beter 14.Kd2 spelen, maar dat had ik in de partij niet gezien.

Zelf deed ik het echter ook niet goed, want na 14.Tf1 besloot ik om i.p.v. een paar witte boertjes op te ruimen eerst mijn stelling wat te openen voor mijn stukken, door 14…., exd4, 15.Dxd4, e5 16.De3, Kc7, 17. Pd2,…

waarna ik mijn laatste kans om h2 nog even mee te pikken vergooide door het zeer slechte 17…., Lg4(?) te spelen. Hier kan wit heel sterk op antwoorden met 18. Lg5, maar ook het gespeelde 18. Dg3 was voldoende om groot voordeel te behalen.

Later in de partij kreeg ik toch weer kansen omdat wit het niet helemaal nauwkeurig speelde. De stelling na wits 23^e zet (Pd2-f3) was als volgt:

en ik denk dat ik hier met a5-a4 toch nog wel wat tegenspel had kunnen bieden. Ik was echter bang voor Le7 en Pg5, waarvan ik de varianten niet helemaal goed kon doorrekenen, en besloot in het centrum te breken om zelf ook mijn loper op h8 mogelijk weer in het spel te krijgen. Dit ging faliekant mis.

Even later stond het:

Hier had ik nog wel verschillende dingen kunnen proberen, misschien is Ld5, gevolgd door Kc7 het beste, maar ik koos voor Te8, waarna ik simpel ten onder ging aan de eenvoudige doch doeltreffende zettenreeks: 28.Pg5, Lf5, 29. Pf7, Kc7, 30. Th6, Lg6 (?? een blunder tot slot), 31.Pxh8, Txh8, 32. Tgxg6 1-0.

Jammer, wel kansen gehad, en ook mogelijkheden genoeg om een attractieve partij te spelen, maar op de beslissende momenten liet ik het stevig afweten, en mijn tegenstander vond prima aanvalszetten.

Uiteraard liet de computer weinig spanen heel van de partij (en dan bezit ik niet eens zo’n luxueuze Fritz of Rybka), maar ik kan de lezers aanraden de diagrammen zelf met de hand eens te analyseren, het zijn leuke en leerzame stellingen. En dan na een paar uur eens kijken of de computer het met je analyses eens is.

De partij van Henk-Jan (wit) was er één die als overwinning geteld mag worden. Goswin Zeeman, die een paar jaar terug nog ruim 1800 ELO-punten had, is een sterke tegenstander. Henk-Jan kwam met een pion minder in het eindspel, maar hield dit toch knap remise.

Nico (zwart) won in het middenspel een pion die hij wist vast te houden. De tegenstander gaf echter vroegtijdig op doordat hij dacht dat hij een stuk weggaf wat niet het geval was.

Na analyse bleek echter dat zwart wel een stuk beter stond.

Jos en Frans verliezen allebei hun partij.

Jos Muller (rechts) tegen Thijs Engberink

Frans heeft helemaal niet slecht gespeeld maar moest door tijdnood te snel spelen waardoor hij fouten maakte.

Frans Veltkamp(links) tegen Jos Hobert

Al met al een paar ongelukkige partijen waardoor we wederom geen punten pakken.