Strijd op de 64 velden weer
losgebarsten
Na
de eerste (geslaagde) vrije inloop- / thema-avond bij de schaakvereniging Borne
is nu ook de interne competitie weer opgestart. Clubkampioen en competitieleider
Nico Hilderink had in de eerste ronde per ongeluk een
persoon teveel ingedeeld en besloot daarop grootmeesterlijk zijn plaats aan het
schaakbord af te staan. Als vanouds werd er meteen weer volop strijd geleverd.
Paul Formanoij bracht tegen Wim Arns
een knap berekend en fraai kwaliteitsoffer. Het daarna dreigende mat in drie
zetten zag Wim wel aankomen, maar hij kon er niets meer tegenin brengen. Jos
Muller leek tegen Frans Veltkamp de beste papieren te
hebben door een flink ruimtelijk overwicht, maar Frans worstelde zich los via
een geniepige paardzet, die door Jos over het hoofd was gezien. Vermoedelijk
stond Frans daarna zelfs op winst, maar hij bood remise aan met het oog op de
klok. Jos moest dit wel accepteren. Norbert Waanders liep Erik Witteveen, die zijn eigen koning wel
heel erg in de hoek vastzette, geheel onder de voet. Norbert
kon zijn aanval rustig op de gewenste sterkte brengen alvorens de beslissende
klap uit te delen. Erik Mijnheer, de voorzitter van de Schaakbond Overijssel,
moest als nieuw lid in de eerste ronde flink aan de bak tegen Theo Heeregrave. Na pionverlies maakte Erik het zich nog
moeilijker door het laatste stuk te laten ruilen. Het daarop volgende
pionneneindspel was simpel gewonnen voor Theo, maar die maakte een vingerfout
door de volgorde van zetten om te draaien. Plotseling had Erik zeer goede
winstkansen, maar hij was al blij de partij te hebben overleefd. Zijn
remiseaanbod werd door Theo met beide handen aangegrepen. Winst kon nog worden
genoteerd voor Guus Nolte, die een stuk overhield aan
een ruilmanoeuvre tegen Freek Wentink en voor Ton
Droste, die de stijgende lijn van eind vorig seizoen een passend vervolg gaf
tegen Frits van Dorp.
In
de tweede ronde versloeg Nico Hilderink in een vrij
ingewikkelde partij Norbert Waanders.
Norbert infiltreerde met een verrassende paardmanoeuvre,
een soort van schijnoffer, in wits koningsstelling. Nico hield het hoofd koel
en begon een tegenactie in het centrum, waar Norbert
niet goed op reageerde. Een loper van hem kwam in het nauw en om die te redden
moest hij enkele pionnen geven. Daarna kwam hij er niet meer aan te pas. Lex
Griffioen kreeg een klein positioneel voordeeltje tegen Jos Muller en wist dat
via pionwinst langzaam uit te bouwen tot een winnende positie. Een late blunder
van Jos versnelde het einde. Frans Veltkamp stond ook een pionnetje voor tegen Henk Eillert, maar die had wel enige compensatie. Uiteindelijk
werd besloten tot remise. Guus Nolte werd volkomen
overspeeld op de koningsvleugel door John Leerentveld
en moest al snel opgeven. Ook Frits van Dorp kon snel naar huis, nadat hij
abrupt werd matgezet door Freek Wentink. Cor van Bree had het in de slotstelling tegen Ben ten Dam nog wel
even kunnen proberen met een kwaliteit voor tegen een pion, maar hij
accepteerde het remiseaanbod. Ton Droste hield het lang gelijk tegen Hans
Kroeze, maar leverde aan het eind toch teveel materiaal in. Volgens Ton was het
een verlies ‘cum laude’. Joop Naatje offerde een stuk tegen Erik Witteveen, maar
kreeg er te weinig voor terug en verloor vrij kansloos. Johan Alberts stond
tegen Gerard Boersma geweldig met enkele pionnen
voorsprong en een goede aanval. Gerard overwoog al om op te geven toen hij
zomaar een complete dame cadeau kreeg. Johan probeerde het hierna nog wel even,
maar moest toch zijn koning omleggen.